De WAFI’s (kort reis verslag)
Je zal wel denken, wat een rare titel voor een verhaal over de “Round the Island Race” in Engeland.
Maar het is een stopwoord geworden voor onze gekke/waanzinnige reis naar zuid Engeland.
Hakken tegen de golven
We vertrokken vanuit Willemstad en de reis ging direct richting zee via Stellendam. De wind begon zwakjes voor de kust van zeeland, maar is vanaf dat moment alleen maar toegenomen. De routine van de wachten (2 uur af, 4 uur op) werd helaas verstoord omdat ik zeeziek werd (vissen blij met het extra eten, maar de rest niet zo). De wind nam zoals gezegd toe tot 30+ knopen waar we tegenin moesten opkruisen. Serieus “hakken” tegen de golven in richting het Engelse kanaal. Tegen de tijd dat we bij Calais waren begon het tegen windkracht 8 te waaien. En de weervooruitzichten waren niet beter. overigens was ik nog steeds zeeziek. De beslissing werd al snel genomen om terug te gaan naar Calais zodat we daar een nacht konden schuilen. Onder de Engelse kust zijn er namelijk niet veel goede uitwijk havens, dus er was geen plan B.
Pittig
Na een nachtje rust zijn we de volgende ochtend verder gegaan voor deel 2 van de heenreis van Calais naar Bucklers Hard (Zuid Engeland) boven Cowes(Isle of Wight). In de nacht varen met ook nog steeds een goede woei… 25-35 knopen, en soms meer, was pittig. inmiddels ging het met mijn zeeziekte beter. Echt aangesterkt en 100% was ik nog niet. GROTE Respect voor de beide andere heren, want dit zijn serieuze zeebonken die gelukkig niet zeeziek werden.
Leuk detail is dat we niet de enige idioten waren op de reis. Een ander Nederlands schip (Lionhart, een Van de Stadt 40) was ook onderweg en we hebben een tijdje met elkaar opgevaren tot diep in de nacht. Donderdag 5 juni, tegen de middag, kwamen we aan in Beaulieu Marina. (net iets minder dan 70! vaaruren verder van vertrek). We hebben een dagje rust gehad waarin we naar Lymington gingen voor wat plezier en zeilspullen.
Bucklers Hard is overigens een aanrader. Mooie haven en SPA waardige toilet voorzieningen.
De race, zaterdag, was waanzinnig… 800+ boten op het water, wat een gezicht. Zoveel masten bij elkaar, het is niet op foto vast te leggen zo veel. Ook alle soorten boten waren er, van kleine kwarttonners, klassiekers tot en met de echte race boten met 20 man of meer aan dek. Wat een aanrader om daar dan te zeilen!
Langs de Needles
Onze start was fenomenaal goed en Paul K had zich ingelezen in de stromingen rond het eiland.
LOKALE kennis in die race is echt wel een gamechanger, en lastig om goed te krijgen.
Onze race ging super, langs de Needles (roerig water) en dan aan de onderkant van het eiland, waar we letterlijk alle zeilen bij hebben gezet (kotter fok, genoa, vol grootzeil). Later hebben we een poging gedaan om de genaker bij te zetten, maar dat ging niet zoals gepland. De genaker zat in een sok, en deze zat om te beginnen hopeloos in de knoop.
Daarna ging het ook nog niet goed, er waren wat zaken fout gedaan (te weinig ervaring met genakers) waardoor we de genaker moesten strijken. Wij waren niet de enige met wat spinaker/genaker issues overigens. Veel schepen hadden problemen. We zagen zelfs spinakers die o.a. als zeeanker gebruikt werden (oops). Tijdens de race stond er nog steeds een aanzienlijke wind. Over de marifoon hoorden we tijdens de race diverse panpan (paniek) meldingen met aanvaringen, gebroken vingers, roeren afgebroken en meer…
De hulpdiensten hadden het druk.
Ik heb inmiddels zeebenen gekregen
We zijn 3e in onze categorie geworden (van de 28) en van de gehele ICS klasse 27ste van de 380+ boten.
ZEKER niet slecht voor een stel Hollandse zeilers die het leuk vonden om deze race te varen. En dit
tussen al het zeilgeweld van de Engelse vloot… en geloof me als ik zeg dat er veel boten zeer geoptimaliseerd
waren voor racen. Overigens had ik zelf inmiddels zeebenen gekregen, dus geen zeeziekte meer (yeahhh…)
De dag na de race nog naar Cowes geweest, maar daar kwamen we er toch wel achter dat je op de racedag zelf eigenlijk in Cowes moet zijn, om iets mee te krijgen van de grote massa’s mensen/zeilers. Maar ligplaatsen zijn op racedag slecht te regelen (erg druk). Maar dit is een verbeterpuntje voor een mogelijke volgende keer (knipoog).
De volgende dag (maandag) gingen we terug naar huis, 0700 gestart, met later ook weer veel wind, maar dit keer was het voor de wind. In het begin hebben we wel met de genaker gevaren, dus nu hadden we echt ALLES van de boot getest 🙂
De oversteek van het kanaal deden we overigens in het donker, we waren blij dat we goede AIS apparatuur hadden voor het bewaken van het verkeer.
De gehele terugreis terug was ook weer spannend/enerverend, want ook hier dus weer veel wind en grotere golven. We zijn dus grote gedeeltes, met de deels ingerolde genoa, al surfend (soms met 10kn) terug naar Nederland gezeild. Waar we heen +/-66 uur hadden gevaren, deden we op de weg terug er 36 uur over (in 1 keer). Overigens hadden we op de terugreis de wachten beter onder controle, en ik had gelukkig ook nergens meer last van. Ik heb zelfs gekookt tijdens de surf acties op de grote golven.. dus ik was blij met mijn zeebenen. Het einde was in zicht want we hebben nog overnacht in Stellendam omdat we de brug bij Willemstad niet gingen halen, maar de volgende dag waren we er.
Ik kom toch even terug op de titel: WAFI
Dit staat voor “Wind Assisted F***ing Idiots”. En was voor ons een redelijke humoristische kijk op deze trip.
De term schijnt te komen van de beroepsvaart die zo tegen ons zeilers aan kijkt… 🙂
En wat nu…. Ik hoop serieus dat er nog meer van dit soort avonturen gaan komen. Het is echt GAAF om de mogelijkheid te krijgen om dit te doen. Goede spullen!!! en de juiste mensen maakt het een echte ervaring en dus ook een echte aanrader. Overigens nog wat mooie woorden voor de Zeekraal.. (Wat een fantastisch schip
die ons zeer veilig heeft gehouden tijdens al het golven en wind geweld).
Wellicht hebben meer mensen zin om dit te gaan doen, wellicht met meerdere schepen? (we gaan het zien)
Mijn dank is groot aan zowel Paul Hoogeveen en Paul Koch voor deze fantastische trip.
Leo