Potverdorie wat een week was dát! WK J/80, wie had dat gedacht dat ik ooit nog eens aan een WK zou deelnemen. Het was een onvergetelijke week vol afwisseling en uitdagingen.
Hij begon op 5 juli 2025 met meten en wegen. Eerst de bemanning: met zijn vijven onder de 350kg blijven, we houden nog 7kg over, yes stap 1 ✅. Dan de zeilen; één voor één worden ze uitgelegd op de vloer en van begin tot eind gemeten om uiteindelijk met een handtekening over de sticker van de eenheidsklasse goedgekeurd te worden. Ook hier komen we goed doorheen ✅. Dan de boot nog, even aan de weegschaal hangen en ook hier geen op- of aanmerkingen ✅. We sluiten dag 1 met een bubbel af 🍾, we mogen meedoen! We bedanken Paul voor al zijn inzet met een heuse ooJee vlag met de welbekende smiley’s, die wordt zsm in de ooDee (een van onze twee moederschepen) gehesen en zal de hele week het herkenningspunt van ons kamp zijn 😀😀J😀😀. Dan hup naar de Openings Ceremonie, Haute Dog, en free Duvel 🍻.
Verse broodjes
Dan dag twee; Na het ontbijt, verse broodjes door Mathieu gehaald, nemen we de regels samen nog even door. We finetunen de boot nadat ze op de trailer naar Nieuwpoort is gereden, te water is gelaten en de mast is gezet, daarna volgt de practice race. We eindigen net achter het midden, 41e. We hoopten net ietsje beter dan dat, maar zijn tevreden voor nu. Free Belgian Waffle in de tent voor iedereen, dat gaat er wel in. Mathieu, Willemijn, Wessel en vriendin Julie rijden na een heerlijk door Femke bereid maal weer terug naar Willemstad, Anne blijft de hele week in Nieuwpoort en we melden haar aan als reserve bemanning, mocht er iemand een uitvaller hebben! We zien Mathieu met de broodjes, en onzelf met onze te leuke team shirts, nog de hele week op het grote scherm in The Race Village voorbij komen, alsof hij nooit vertrokken is.
Samengeknepen billen
Dag 3, de eerste racedag! We starten iedere ochtend met een briefing waarin we door Fritz Buyl, de meteoroloog van de Belgische zeilploeg, die het Belgische zeilteam ondersteunt, tot in de kleinste details worden geïnformeerd over de voorspellingen. Vandaag zit iedereen met samengeknepen billen want het waait behoorlijk! Niet onoverkomelijk hard, maar toch, om zo het WK te starten, maakt iedereen toch best nerveus. Eén dubbel gevoel, natúúrlijk willen we racen, maar nog niet ingeslingerd en gelijk met deze wind … de uitstelvlag wordt gehesen … dat geeft even rust.
Er staat een aanlandige wind waardoor de golfslag aan de kust, en in de havenmonding, behoorlijk opbouwt. 60 J/80’s met lichte buitenboordmotortjes tegelijkertijd naar buiten in deze omstandigheden is niet te doen. De A vlag wordt onder de uitstel wimpel gehesen: geen wedstrijden meer vandaag! Wederom een dubbel gevoel, maar duidelijkheid. We lopen eind van de middag met ons team naar het strand en uiteraard kan ik het niet laten nog even te spelen in de branding en Therese, net zo gek als ik, gaat mee de zee in. Net als we er weer uit willen, verzoekt de strandwacht ons het water te verlaten.
Wij hebben ons geluksmomentje in the pocket en lopen met een grote glimlach naar onze verlaten hoopjes kleding. Het is niet druk op het strand en de rest van het team is naar het einde van de pier gelopen. Team Baby-J overweegt nog serieus om Anne in te laten vallen nadat een van hun bemannigsleden van boord is gehaald wegens aanhoudende zeeziekte. Hij wil echter toch morgen zelf weer opstappen en de wissel zou voor de rest van de week zijn. Het is Anne nog niet gegund helaas.
Uitvaren blijft een uitdaging
Dan dinsdag, tweede racedag wederom twijfel of we kunnen vertrekken, maar met iets minder wind en onder een iets gunstigere hoek, besluit de organisatie toch te racen. Uitvaren blijft een uitdaging, ‘Vaar één voor één uit en niet eerder dan 10:30u!’ is het veiligheidsadvies van de organisatie. De buitenboordmotortjes trekken het net wel net niet en veel van de deelnemers besluiten dan ook kruisend naar buiten te zeilen. Het is een krappe bedoeling, maar we zijn allemaal wel wat gewend en alles verloopt naar wens.
De eerste race is volle bak aanpoten en we liggen helemaal niet slecht al zeggen we het zelf. Een 27e plek, 15,5kts al gennakerend van de bovenboei naar beneden 😱🤩😅🥳 twee zeezieken die zich niet laten kennen, race 1 smaakt naar meer!!! We varen vier races in totaal met minder wind en wisselende resultaten. Een 35e, 40e en 27e plaats. We zijn tevreden na de eerste dag. Op naar de ice cream en fun prize giving of the day: de zwaarste bemanning heeft prijs! Na afloop voel ik me niet helemaal lekker en ga snel te kooi op onze eigen INXS die er als moederschip tegenover ligt. Hoe luxe is dat! Mijn horloge geeft allerlei alarmen over een te hoge hartslag en ik voel me wat koortsig.
Gelukkig heb ik Anne vanmorgen al om de boodschappen gestuurd en maakt ze samen met Therese Turks brood met kruidenkaas, sla en gerookte zalm voor ons. Ik kom even uit bed om wat te eten en kruip weer heel snel terug. Hopelijk ben ik het na een goeie nacht slapen weer kwijt. Van bootvoorbereiding na de race is voor mij helaas geen sprake, ik voel me er niet gemakkelijk onder, maar zeilen (dus rusten en eten) gaat voor! Iedereen die zijn ‘hull sticker’is verloren, kan nog een nieuwe halen in ‘the race office’, zonder duidelijk zichtbaar en leesbaar nummer lig je uit het WK! Die van ons is goed en ruim van tevoren geplakt, hij zit er nog keurig op gelukkig.
General recall
Racedag drie, ik heb goed geslapen, maar zit toch met het (koorts) zweet op mijn rug bij de briefing. We starten een uur eerder en proberen 4 races te varen. Het waait weer wat minder en de resultaten zijn wederom erg wisselend, maar minder goed dan de dag ervoor. Een 42, 43 en 29e plek. We hebben best wat goeie starts, maar slechts één daarvan resulteert in een race, bij de andere is er een ‘general recall’, teveel boten die te vroeg starten en iedereen wordt dan terug geroepen, bij de andere races liggen we zelf niet zo goed. Ook Anne en Thérèse zijn vandaag (en morgen) op het water. Ze kunnen meevaren op een RIB van een van de andere Nederlandse teams, hoe vet is dat! 🤩 Dan wordt de ‘black flag’ gehesen. Wie de volgende race te vroeg start, ligt uit de wedstrijd! Dat wil niemand natuurlijk, toch zijn er desondanks een aantal te vroeg, maar de race gaat door, tegen de protesten van de uitvallers in. We kiezen een andere koers dan het gros en winnen wat terrein korter langs de kust waar we minder tegenstroom hebben, toch lukt het ons niet goed gemiddeld genomen in die middenmoot te blijven.
Ik heb gelukkig goed kunnen zeilen, maar eenmaal terug in de haven voel ik toch dat ik beter mijn rust nog kan pakken, ik ben verre van fit en mis mijn eigen, normaal gesproken onuitputtelijke, energie. Het hele sociale gebeuren van zo’n WK staat voor mij op een zeer laag pitje, niets voor mij. Verhalen uitwisselen, sparren en gezelligheid met de andere teams laat ik dit keer aan de rest van ons team over. De fun prize giving gaat vandaag naar de jongste deelnemers, wat leuk om die 12-, 13-, en 14-jarigen eens even in de spotlights te zetten en zo te stimuleren te blijven zeilen! De tickets voor burgers en fries van de foodtruck zijn helaas uitverkocht als wij ze willen halen. Otte-Jan, onze stuur, maakt van de nood een deugd en reserveert een tafeltje bij de Koningklijke Yachtclub. Ik zat heerlijk aan een salade die ik niet op kreeg en wist niet hoe snel ik weer te kooi moest gaan, duidelijk nog niet fit. Gelukkig heeft de rest van het team een overheerlijk maal genuttigd en hebben ze weer energie genoeg voor een nieuwe dag racen! Ik val in slaap op de laatste beats van de DJ in The Race Village.
Iedereen op scherp
Donderdag 10 juli beloofd een lange dag te worden, de organisatie wil weer 4 wedstrijden starten en informeert ons op voorhand al over een lange dag op zee. Wederom met de koorts in mijn lijf maar wel vol goede moed (gisteren ging het toch ook goed) ben ik er klaar voor! Na de tweede race en de tweede general recall van de dag, komt er weer een black flag. We varen nog een race en dan komt er voor de vierde race van de dag een immediate black flag. Iedereen op scherp, je wil geen punten mislopen door te vroeg te starten en uit de race te liggen! We varen vandaag een respectievelijke 46e, 39e, 39e en 30 plaats. We zijn niet helemaal tevreden met de resultaten, hadden op meer gehoopt, zeker na de eerste dag. Blijkbaar groeien de anderen sneller in het toernooi dan wij, of zijn wij gewoon niet zo goed in light winds. Laten we het daar maar op houden 😉
Bij terugkomst in de haven is er familie op visite bij de ooDee en Paul heeft nog energie om een overheerlijk maal te bereiden voor ons allemaal! Dat kun je wel aan hem overlaten. We gaan uiteraard nog wel even naar de dagelijkse prijsuitreiking en de 3e prijs gaat zowaar naar ons! Boten met de meeste dames aan boord, jahoeoeoe! In het hele veld was er slechts een boot met voltallige damesbemanning. Op naar meer GirlPowerrrr! Gelukkig voel ik me weer wat beter en kan ik nog genieten van een gezellige avond in de kuip onder een volle maan.
WK zeilen niet zomaar voor iedereen
Vrijdag 11 juli 2025. De laatste race dag. Nog een keer knallen. Nog een keer in het ritme van het WK:
08:30 diving moment, the support boat is positioned in front of the pontoon.
Voor allen die geen antifouling hebben, maar een glimmend glad onderwaterschip en deze voor iedere race nog even oppoetsen!
09:30 last weatherforecast of this World Championship.
10:15 launch as scheduled
Om 12u starten we de 12e race van het toernooi, er is weinig wind, opperste concentratie, maar het mag niet baten. We worden 47e. Om 13:30 starten we voor de 13e race en het lijkt er op dat we ons beste moment achter ons hebben liggen, 53e! Als gevolg van de variabele wind, moet de startlijn telkens verlegd worden. De uitstelvlag hangt; we wachten en hopen dat we nog ten minste een race kunnen varen en met een beter resultaat het toernooi kunnen afsluiten, maar dan wordt de beslissende A vlag gehesen: geen wedstrijden meer vandaag. Dat was hem dan, de laatste race is gevaren. Met een dubbel gevoel varen we terug de haven in. Jammer dat we niet iets beter zijn blijven varen, maar ook tevreden met wat we wel gedaan hebben gezien onze voorbereidingen.
We zijn als team pas in het voorjaar begonnen met trainen, daarbij zaten we niet altijd op onze eigen posities ivm een lichte blessure, drie van de vijf man vaart voor het eerst een WK, we hebben nog geen Up-wind/Down-wind wedstrijd gevaren voor aanvang van het WK en geen eenheidsklasse! Wat zeuren we dan eigenlijk, we hebben gewoon het beste uit onszelf gehaald binnen de tijd en de mogelijkheden die we hadden!
We denken dat we nu wel klaar zijn voor het WK 😂. We worden naar binnen gesleept door Mathieu, onze kinderen en opstapper Nout van WSV Bru die het WK ook wel van dichtbij wilde meebeleven, hoe fijn is dat om mijn hele gezin weer compleet te hebben bij het afsluiten van zo’n bijzondere week 🥰.
Om 18:30 gaat The Race Village weer open, alles is vanmiddag in gereedheid gebracht voor de overall prijsuitreiking en afsluitings ceremonie gevolgd door Crew Dinner. We proosten op een geslaagd WK met een 43e plaats, schadevrij uit de strijd gekomen, een geweldig shore team te weten Anne en Therese en een super sfeer aan boord gedurende de hele week! We hebben het toch maar mooi geflikt met elkaar en zijn een geweldige ervaring rijker! Ik geniet vanavond wel van het feest en de gezelligheid na het diner, morgen hoeven we niet meer te scoren, de druk is er af.
Zaterdag gaat de ooJee weer op de trailer en gaat iedereen zijns weegs. Otte-Jan en Femke rijden met de trailer naar Bruinisse, Janneke en Nout rijden met Mathieu zijn auto naar Etten-Leur waar Janneke haar auto staat van de heenreis, Paul en Therese en Mathieu, ik en de kinderen gaan gelijk in de vakantiemodus: ieder met eigen schip het ruime sop op. We varen 3 weken lang met elkaar op en bij thuiskomst vraagt iedereen hoe het WK gegaan is. Ik ben een beetje overrompelt, en moet het na 3 weken Franse kust, Kanaaleilanden en Engelse kust weer even terughalen allemaal. Als ik alles dan weer herbeleef, dringt het pas echt tot me door wat we hebben gedaan en komt het trotse gevoel en genieten eigenlijk pas echt.
Een WK zeilen doet toch niet zomaar iedereen ….
